Πριν από τρία χρόνια ο Αλέξης Τσίπρας λοιδορούσε την προσπάθεια της τότε κυβέρνησης Σαμαρά να απεξαρτηθεί από τους δανειστές και να αποκτήσει ξανά πρόσβαση στις αγορές, από τις οποίες είχε αποκοπεί την άνοιξη του 2010, όταν η χώρα υποχρεώθηκε να ζητήσει δάνεια από την Ευρώπη και το ΔΝΤ.

Τότε οι εκπρόσωποι των αγορών ήταν «τοκογλύφοι» και η κυβέρνηση της Ν.Δ. «κορόιδευε» τους πολίτες. Σήμερα, ο κ. Τσίπρας αναμένεται να πανηγυρίσει για την κάλυψη ομολόγου πενταετούς διάρκειας, ένα μέρος του οποίου αποτελεί ανακύκλωση των τίτλων που είχαν εκδοθεί το 2014.

Ομως, η Ελλάδα του 2014 δεν είναι ίδια με αυτήν του 2017 και όσο κι αν προσπαθεί ο επικοινωνιακός μηχανισμός του Μαξίμου να πείσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τα κατάφερε καλύτερα, επειδή η έκδοση μπορεί να έχει χαμηλότερα επιτόκια, όλοι γνωρίζουν ότι σε αυτά τα τρία χρόνια η ζημιά που υπέστη η χώρα ήταν τεράστια.

Η βασικότερη διαφορά είναι ότι η έξοδος στις αγορές το 2014 θα λειτουργούσε ως βατήρας για έξοδο από τα Μνημόνια, με την παροχή προληπτικής πιστωτικής γραμμής κατά το πρότυπο της Πορτογαλίας. Η πορεία αυτή ανεκόπη από τον κ. Τσίπρα, ο οποίος ομολογεί τώρα ότι δεν ήξερε τις πραγματικές δυσκολίες της διακυβέρνησης. Ομως, η ζημιά ήδη έχει γίνει. Η προσφυγή στις αγορές δεν σηματοδοτεί την απεξάρτησή μας από τους δανειστές. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έχει ήδη υπογράψει μνημονιακά μέτρα ύψους 5 δισεκατομμυρίων, τα οποία θα εφαρμοσθούν από τις αρχές του 2019.

Ο Τσίπρας υπέγραψε Μνημόνιο χωρίς λεφτά και η έξοδος στις αγορές αντί να μας βοηθήσει να έχουμε αυτόνομη χρηματοδότηση απλώς ανεβάζει το κόστος δανεισμού σε σχέση με τα επιτόκια της τρόικας.

Οι ειδικοί ξέρουν ότι η Ελλάδα προσφέρει «χρυσά επιτόκια» στους δανειστές της τάξης του 4,5% και είναι σχεδόν βέβαιο ότι η έκδοση θα υπερκαλυφθεί. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι μπροστά. Ο πρωθυπουργός μετέθεσε τα δύσκολα μέτρα για το 2019, όταν νωρίτερα θα έχει φροντίσει να αποδράσει μέσω των εκλογών. Τώρα στήνει πανηγύρι για αυτά που ξόρκιζε ως «τοκογλυφικά παιχνίδια» πριν αναλάβει την εξουσία.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου